Girls Guide to City Life

works about geulincx

This is a list of selected works relating to Arnold Geulincx. This bibliography combines the bibliographies of J.P.N. Land and de Vleeschauwer and also contains other more recently published works.

(1950). Descartes et le cartésianisme hollandais. Paris, P.U.F.

(1998). "DOSSIER - Spinoza: un philosophe pour notre temps." Magazine littéraire 370: 18-60.

Aalstius, J. (1696). Bespiegeling der Reden Leer.

Andala, R. (1710-1712). Dissertationes philosophicarum pentas. Franeker.

Andala, R. (1716). Examen Ethicae Cl. Geulingii. Franeker.

Andala, R. (1724). Disputatio philosophica continens quaestionem physicam, sive physiologicam de unione mentis et corporis physica, neutiquam metaphysica, simulque brevem apologiam pro philosophia cartesiana. Franeker.

Andala, R. (1727). Disputatio philosophica de quartuor fictis simplicum speciebus, ea quibus illustris Leibnizius cum Cl. Wolfio derivare voluit omnia mundi corpora, animas brutorum et hominum, ut et ipsum intellectum divinum. Franeker.

Arnaud and Nicole, Eds. (1662). L'Art de penser. Paris.

Bargias, A. (unknown). Tentamen philosophicum Cl. viri R. des Cartes theologiam de scepticismo vindicans.

Bayle, P. (1695-1697). Dictionnaire historique et critique. Rotterdam.

Berthold, G. (1874). "Leibniz und das Uhrenvergleichnis." Sitzungsberichte. Preussische Akademie der Wissenschaften.

Boehmer, E. (1870). "Spinoziana." Zeitschrift für Philosophie und philosophische Kritik.

Bontekoe, C. (1687). Verscheyde Tractaetjes, handelende van de vooraemste grondstukken om tot een waere kennisse der philosophie en medecyne te geraeken, synde een inleydingh tot de philosophie, metaphysica, logica, physica, alsook van die physiologia, pathologia, ofte kennis van siektens nevens een verhandeling van de geswellen. Den Haag.

Bontekoe, C. (1688). Metaphysica, et liber singularis de Motu, nec cum ejusdem Oeconomia animalis opera posthuma. Leiden.

Bontekoe, C. (1689). Alle de philosphische, medicinale en chemische werken van den heer C. Bontekoe. Amsterdam.

Bontekoe, C. (1696). Tractatus ethico-physicus de animi et corporis passionibus, earumque certissimis remediis. Amsterdam.

Bouillier, F. (1854). Histoire de la Philosophie cartésienne en France. Paris.

Bréhier, E. (1929). Histoire de la Philosophie. Paris.

Bréhier, E. (1962?). La théorie des incorporels dans l'ancien stoïcisme. Paris, Librairie philosophique J. Vrin.

Brucker, J. (1742-1744). Historia critica philosophiae a mundi incunabilis ad nostram usque aetatem deducta. Leipzig.

Brulez, L. (1926). Hollandische Philosophie. Breslau.

Buhle, J. G. (1800-1805). Geschichte der neueren Philosophie seit der Epoche der Wiederherstellung der Wissenschaften. Gottingen.

Burthogge, R. (1678). Organum vetus et novum. London.

Burthogge, R. (1694). An Essay upon Reason and the Nature of Spirits. London.

Callar (1891). Malebranche en zijn Bestrijders.

Cassirer, E. (1922). Das Erkenntnisproblem in der Philosophie und Wissenschaft der neueren Zeit. Berlin.

Chappell, V., Ed. (1992). Essays of Early Modern Philosophers: Cartesian Philosophers. Hamden, Garland.

Cooney, B. (1978). "Arnold Geulincx: a Cartesian idealist." Journal of the History of Philosophy 16: 167-180.

Damiron, P. (1846). Essai sur I'Histoire de la Philosophie en France au XVIIe siècle. Paris.

Damiron, P. (1884). Mémoire sur Geulincx. Paris.

de Lattre, A. (1967). L'occasionalisme d'Arnold Geulincx: étude sur las constitution de la doctrine. Paris, Editions de minuit.

de Lattre, A. (1970). Arnold Geulincx : présentation, choix de textes et traduction. Paris, éditions Seghers.

de Vleeschauwer, H. J. (1943). "Arnold Geulincx, der Vertreter germanischen Geistes in der flämischen Philosophie." Die Tatwelt.

de Vleeschauwer, H. J. (1943). De Orationes van Aernout Geulincx. Brussels.

de Vleeschauwer, H. J. (1953). Aernout Geulincx, se Traktaat de Officio disputantium. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1953). "De benedetto croce a Arnold Geulincx e il criterio 'verum est factum'." Rivista di Filosofia.

de Vleeschauwer, H. J. (1953-1954). "Les antécédents du transcendentalisme kantien." Kant Studien.

de Vleeschauwer, H. J. (1954). "Die biologische Funktion der sinnlichen Erkenntnis bei A. Geulincx." Zeitschrift für philosophische Forschung.

de Vleeschauwer, H. J. (1957). L'opere di Arnold Geulincx (1624-1669). Torino.

de Vleeschauwer, H. J. (1957). Three centuries of Geulincx research. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1958). "L'occasionalisme et la conditio humana chez Arnold Geulincx." Kant Studien.

de Vleeschauwer, H. J. (1961). More seu ordine geometrico demonstratum. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1961). Le 'de virtute et primus ejus propietatibus' d'Arnold Geulincx et sa traduction flamande : 'van de Hooft-Deuchden'. Pretoria, J. L. Van Schaik.

de Vleeschauwer, H. J. (1962). Plans d'études du XVIIe siècle, I, Le plan d'études des de René Descartes. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1964). Plans d'études du XVIIe siècle, II, Le plan d'études des d'Arnold Geulincx. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1965). Le problème du suicide dans la morale de Geulincx. Pretoria.

de Vleeschauwer, H. J. (1974). "Ha Arnold Geulincx letto il "de la sagesse" di Pierre Charron?" Filosofia 25: 373-388.

de Vleeschauwer, H. J. (1978). "Les sources de la pensée d'Arnold Geulincz (1624-1669)." Kant Studien 69: 378-402.

de Wulf, M. (1910). Histoire de la Philosophie en Belgique. Brussels, Albert deWit.

de Wulf, M. (1910). "A. Geulincx et le Procès de la Philosophie aristotélicienne au XVII siècle." Revue néoscolastique XVII: 53-66.

Dessoir, M. (1925). Lehrbuch der Philosophie. Berlin.

Dibon, P. (1954). La philosophie néerlandaise au siècle d'or. Paris, Elsevier.

Dibon, P. (1990?? MCMXC). Regards sur la Hollande du siècle d'or. Napoli, Vivarium.

Dilthey, W. (1934). "Weltanschauung und Analyse des Menschen seit Renaissance und Reformation." Ges. Schriften I.

Driessen, A. (1772). Kort Begrip der Geuliaanse Sedekunst opgesteld door Kepotyrannos Germanus met de aanmerkingen van den heer Cartesius Kristianus. Groningen.

Dunin Borkowsky, S. v. (1933). Der Junge Spinoza. Münster.

Dunin Borkowsky, S. v. (1933). Aus den Tagen Spinoza's. Münster.

Dunin Borkowsky, S. v. (1935). Aus den Tagen Spinoza's. Münster.

Dunin Borkowsky, S. v. (1936). Aus den Tagen Spinoza's. Münster.

Eekhof, A. (1929). "De Wijsgeer Arnold Geulincx te Leuven en te Leiden." Nederlandsch Archief voor Kerkgeschiedenis 15 N. Serie.

Erdmann, J. H. (1866). Versuch einer wissenschaftlicher darstellung der Geschichte der neueren Philosophie. Leipzig-Berlin.

Eucken, R. (1882). "Leibniz und Geulincx. Eine Studie zur Geschichte der Philosophie." Philosophische Monatshefte 19.

Eucken, R. (1884). "Leibniz und Geulincx." Philosophische Monatshefte 20.

Fischer, K. (1909). Geschichte der neueren Philosophie. Heidelberg.

Frances, M. (1937). Spinoza dans les Pays neerlandais de la seconde moitié du XVlle siècle. Paris.

Franck, A. (1876). A. Geulincx. Dictionnaire des sciences philosophiques. Paris.

Franck, A. (1876). Dictionnaire des sciences philosophiques. Paris.

Freudenthal, J. (1887). Spinoza und die Scholastik. Philosophische Aufsätze für Zeller. Leipzig.

Göpfert, E. (1883). Geulincx' ethisches System. Breslau.

Grimm, E. (1875). A. Geulincx' Erkenntnistheorie und Occasionalismus. lena.

Gronau, G. (1911). Die Naturlehre Geulincx' und ihr Zusammenhang mit der Naturlehre Descartes'. Wolfenbüttel, Fischer.

Heimsoeth, H. (1934). Metaphysik der Neuzeit. Handbuch der Philosophie. Baumler. I.

Hönigswald, R. (1923). Die Philosophie von der Renaissance bis Kant, Berlin.

Hubbeling, H. G. (1983). "Arnold Geulincx, origineel vertegenwoordiger van het cartesio-spinozisme." Algemeen Nederlands Tijdschrift voor Wijbegeerte 75: 70-80.

Jodl, F. (1920). Geschichte der Ethik als philosophische Wissenschaft, Stuttgart.

Kepotyrannos.

Kulb, P. (1857). A. Geulincx. Enzyklopädie der Wissenschaften. Ersch and Grüber. Leipzig.

Land, J. P. N. (1887). Arn. Geulincx te Leiden, Amsterdam.

Land, J. P. N. (1891). "A. Geulincx und die Gesammtausgabe seiner Werke." Archiv für Geschichte der Philosophie IV.

Land, J. P. N. (1891). "A. Geulincx and his Works." Mind XVI: 223-242.

Land, J. P. N. (1891-1893). A. Geulincx Antverpiensis Opera philosophica. The Hague.

Land, J. P. N. (1892). "A. Geulincx als Essayist." De Gids X, 4th series.

Land, J. P. N. (1894). Aantekeningen betreffende het Leven van A. Geulincx. Amsterdam.

Land, J. P. N. (1895). Arnold Geulincx und seine Philosophie. The Hague.

Land, J. P. N. (1895). Van de Hooft-deuchden, De eerste Tuchtverhandeling door A. Geulincx, uitg. door J. P. N. Land. Antwerp.

Land, J. P. N. (1899). De Wiisbegeerte in de Nederlanden. The Hague.

Land, J. P. N. (189?). "Schotse Wiisgeren te Leiden." Versl. Kon. Akad. der Wetenschappent afd. Letterkundet VII

series 2.

Lesbezeilles, R. (1884). De Logica Spinozae. Paris.

Lyon, G. (1888). L'ldéalisme en Angleterre au XVllle siècle. Paris.

Lyon, G. (1893). A. Geulincx. La Grande Encyclopédie. Paris. XVIII.

Lyon, G. (1893). La grande encyclopédie.

Malbreil, G. (1974). "L'occasionalisme d'arnold geulinex (sp)." Archives de Philosophie 37: 77-105.

Mancini, I. (1957). Il declino dell'ontologia nel Sciento: Arnoldo Geulincx. Milano, Rivista di Filosfia Neo-scolastica.

Mancini, I. (1958). A. Geulincx e le aporia della metafisica prekantiana. Milano, Istituto lombardo di Scienze e Lettere.

McCracken, D. J. (1950). Thinking and valuing: an introduction, partly historical, to the study of the philosophy of value. London, Macmillan.

Meinsma, K. (1896). Spinoza en zijn Kring. The Hague.

Meyer, L. (1666). Philosophia sacrae Scripturae interpres. Amsterdam.

Moine, L. (1936). Les Vérités éternelles selon Malebranche. Paris.

Monchamp, G. (1896). Histoire du Cartésianisme en Belgique. Brussels.

Monchamp, G. (1896). "Geulincx et sa Théorie des Causes occasionelles." Revue générale.

Mouy, P. (1954). Le développement de la physique cartésianisme en Belgique. Paris, Vrin.

Nadler, S. (1997). Occasionalism and the Mind-Body Problem. Studies in Seventeenth-Century European Philosophy. M. A. Stewart. New York, Clarendon-Oxford Press.

Nadler, S. (1999). "Knowledge, Volitional Agency and Causation in Malebranche and Geulincx." British Journal for the History of Philosophy 7(2): 263-274.

Nagel, K. (1930). Das Substanzproblem bei A. Geulincx. Cologne.

Paulinus, W. (1892). Die Sittenlehre Geulincx' dargestellt in ihren Zusammenhänge mit der Metaphysik und beurteilt in ihren Verhältnisse zu der Sittenlehre Spinoza's. Pirna.

Pfleiderer, E. (1882). A. Geulincx als Hauptverteter der occasionalistischen Metaphysik und Ethik. Tübingen.

Pfleiderer, E. (1884). "Leibniz und Geulincx." Philosophische Monatshefte XX.

Pfleiderer, E. (1884). Leibniz und Geulincx mit besonderen Beziehung auf beiderseitigen Uhrenvergleichnis. Tübingen.

Pfleiderer, E. (1885). "Noch einmal Leibniz und Geulincx." Philosophische Monatshefte XXI.

Picavet, F. (1887). Revue Philosophique (rencension).

Prost, J. (1907). Essai sur l'atomisme et l'occasionalisme dans la philosophie cartésienne. Paris, Henry Paulin et Cie.

Prouhet, H. E. (1869). "De la Littérature et des Sciences en France et dans les Pays étrangers." Revue de l'lnstruction publique.

Richter, R. (1913). Die Terminologie Spinoza's. Leipzig.

Ritter, H. (1852). Geschichte der Philosophie. Hamburg.

Rivaud, A. (1950). Histoire de la philosophie. Paris, P.U.F.

Samtleben, G. (1885). Geulincx, ein Vorgänger Spinoza's. Halle.

Schmitz, G. (1948). Arnold Geulincx Ethik oder über die Kardinaltugenden, übersetzt und eingeleitet. Hamburg, Richard Meiner.

Schmitz, G. (1951). "Geulincx und die Bewegung des Pur Amour." Zeitschrift für Religion und Geistesgeschichte 3.

Scott, D. (1997). "Leibniz and the two clocks." Journal of the History of Ideas 58(3): 445-463.

Sigwart, H. E. W. (1822). Die Leibnizsche Lehre von der prästabilirten Harmonie in ihren Zusammenhang mit früheren Philosophemen betrachtet. Tübingen.

Spehner, E. (1915). Malebranche's Lehre von der Erkenntnis. München.

Spruyt, C. B. (1893). "lets over A. Geulincx en de nieuwe uitgave ziiner Opera philosophica." Versl. Kon. Akademie Wetenschappen, afd. letterkunde IX.

Stein, L. (1888). "Zur Genesis des Occasionalismus." Archiv für Geschichte der Philosophie I.

Stein, L. (1889). "Antike und mittelälterliche Vorlaufer des Occasionalismus." Archiv für Geschichte der Philosophie.

Stein, L. (1890). Leibniz und spinoza. Berlin.

Stewart, W. F. M. (1952). "Philosophical Surveys, VII: 17th century rationalism." Philosophical Quarterly 2: 359-368.

Steyaert, M. (1703). Theologiae practicae Aphorismi Lovanii in Maiori Theologorum Collegio ad disputandum propositi. Louvain.

Suringar, G. C. B. (1864). "Invloed der cartesiaansche Wijsbegeerte op het natuur- en geneeskundig Onderwijs van de Leidsche Hoogeschool." Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde.

Tennemann, W. G. (1817). Geschichte der Philosophie. Leipzig.

Terraillon, E. (1912). La morale de Geulincx dans ses rapports avec la philosophie de Descartes. Paris, Alcan.

Thomasius, C. (1710). Cautelae circa praecognita jurisprudentiae. Halle.

Tuinmann, C. D. (1715). De liegende en bedriegende Vriigeest ontmaskert in een antwoord aan den vermomden Constantius Prudens . . . . Hierbij is gevoegt A. Geulincx medemaat van B. de Spinoza en der vrijgeesten. Middelburg.

Van der Haeghen, V. (1886). Geulincx. Etude sur sa vie, sa philosophie et ses ouvrages. Ghent, Librairie générale de Ad. Hoste.

van der Honert, T. H. (1695). Die waerachtige wegen die God met den mensch houd, uit een vast grondbeginsel door hulp van de ingeschapen openbaring Gods afgeleidt en 't zamen geschakelt. Amsterdam.

van der Honert, T. H. (1706). Grondige Weerlegging van de sielverderflike gronden van Willem Deurhoff. Deventer.

van Ruler, H. (2000). "Minds, Forms, and Spirits: the Nature of Cartesian Disenchantment." Journal of the History of Ideas: 381-395.

van Stockhum, T. C. (1953). "De Herkomst van het Beeld der geliiklopende Uurwerken als illustratie van Leibniz' Hypothese der harmonia praestabilita." Algemeen Nederlandsch Tijdschrift voor Wijsbegeerte en Psychologie 45.

Vloemans, A. (1931). Spinoza. The Hague.

Vogelsang, R. (1669). Diatribe de idea Dei secundum Cartesium, 's Herbogenbosch.

Vogelsang, R. (1673). Diatribe de ridiculis idearum Cartesianorum sacramentis. The Hague.

von Aster, E. (1921). Geschichte der neueren Erkenntnistheorie. Berlin.

von Brockdorf, C. (1923). Descartes und die Fortbildung der kartesianischen Lehre. München.

von Tschirnhaus, E. W. (1687). Medicina Mentis seu artis inveniendi prae cepta generalia. Amsterdam.

von Tschirnhaus, E. W. (1791-1796). Medicina Mentis seu artis invenienda prae burg.

Zeller, E. (1884). "Uber die erste Ausgabe von Geulincx' Ethik und Leibniz. Verhaltnis zur Geulincx' Occasionalismus." Sitzungsberichte. Preussische Akademie der Wissenschaften XXIX.

Search for more articles using online databases: